Ως επίσχεση ούρων ορίζεται η αδυναμία εξόδου των ούρων από την ουροδόχο κύστη παρά την συνεχώς αυξανόμενη επιθυμία του ασθενούς για ούρηση, μπορεί δε να οριστεί ως οξεία και ως χρόνια.
Στην οξεία φάση υπάρχει μια επείγουσα κατάσταση αδυναμίας προς ούρηση, δυσφορίας, πόνου στην κύστη, ρίγους, εφίδρωσης. χρήζει άμεσης αποκατάστασης και επίλυσης συνηθέστερα με τοποθέτηση ουροκαθετήρα.
Στη χρόνια κατάσταση υπάρχει μια σταδιακά αυξανόμενη κατακράτηση ούρων στην ουροδόχο κύστη, η οποία στα πρώτα στάδια μπορεί να είναι ασυμπτωματική και αργότερα να εκδηλώσει την τυπική κλινική εικόνα, έχοντας όμως πιθανότητες για σοβαρές επιπλοκές όπως η νεφρική ανεπάρκεια.
Συχνότερες αιτίες επίσχεσης ούρων είναι η ουρολιθίαση, η υπερτροφία προστάτη, στενώσεις της ουρήθρας, τραύμα στην ουρήθρα, λήψη αναισθησίας, χειρουργικές επεμβάσεις, προστατίτιδες, νευρολογικές παθήσεις, αλκοόλ, χρήση φαρμάκων.
Η θεραπεία βασίζεται κυρίως στην τοποθέτηση του ουροκαθετήρα ως μέσο ανακούφισης, καθώς και στην ταχεία αναγνώριση και διόρθωση του βασικού αίτιου που προκάλεσε την επίσχεση.
