Ως επισχεση ουρων οριζεται η αδυναμια εξοδου των ουρων απο την ουροδοχο κυστη παρα την συνεχως αυξανομενη επιθυμια του ασθενους για ουρηση, μπορει δε να οριστειως οξεια και ως χρονια.
Στην οξεια φαση υπαρχει μιαεπειγουσα κατασταση αδυναμιας προς ουρηση,δυσφοριας,πονου στην κυστη,ριγους ,εφιδρωσης.χρηζει αμεσης αποκαταστασης και επιλυσης συνηθεστερα με τοποθετηση ουροκαθετηρα.
Στη χρονια κατασταση υπαρχει μια σταδιακα αυξανομενη κατακρατηση ουρων στην ουροδοχο κυστη ,η οποια στα πρωτα σταδια μπορει να ειναι ασυμπτωματικη και αργοτερα να εκδηλωσει την τυπικη κλινικη εικονα,εχοντας ομως πιθανοτητες για σοβαρες επιπλοκες οπως η νεφρικη ανεπαρκεια.
Συχνοτερες αιτιες επισχεσης ουρων ειναι η ουρολιθιαση,η υπερτροφια προστατη,στενωσεις της ουρηθρας,τραυμα στην ουρηθρα,ληψη αναισθησιας,χειρουργικες επεμβασεις,προστατιτιδες,ν.ευρολογικες παθησεις,αλκοολ,χρηση φαρμακων.
Η θεραπεια βασιζεται κυριως στην τοποθετηση του ουροκαθετηρα ως μεσο ανακουφισης,καθως και στην ταχεια αναγνωριση και διορθωση του βασικου αιτιου που προκαλεσε την επισχεση.
