Ορίζεται ως η θόλωση του κρυσταλλοειδούς φακού, η οποία εξελίσσεται με αργό ρυθμό σε βάθος μηνών η ετών και έχει ως δυσάρεστο αποτέλεσμα τη σταδιακή μείωση της όρασης.
Προσβάλλει και τα δυο μάτια είτε ταυτόχρονα είτε με χρονική διαφορά. Χαρακτηριστικά συμπτώματα αποτελούν η θολερότητα στην όραση, η ανάγκη για συχνή αντικατάσταση των γυαλιών οράσεως κάθε 2 με 3 μήνες, η μη ανοχή στα νυχτερινά φώτα.
Υπάρχουν αρκετοί αιτιολογικοί παράγοντες όπως γενετικοί, ηλιακή ακτινοβολία, σακχαρώδης διαβήτης, κάπνισμα, αλκοόλ, κληρονομικότητα, κακή διατροφή.
Σημαντικό είναι να τονιστεί ότι δεν έχουν επιβαρυντικό ρόλο η κόπωση, η τηλεόραση ,το διάβασμα, ο υπολογιστής.
Έχουν αναγνωριστεί διάφοροι τύποι καταρράκτη όπως ο ηλικιακός, ο συγγενής, ο τραυματικός, ο φαρμακευτικός δευτερογενής.
Η θεραπεία του στις μέρες μας αποτελεί μια επέμβαση ρουτίνας, κατά την οποία αφαιρείται ο φυσικός ελαττωματικός φακός και αντικαθίσταται από έναν καινούριο τεχνητό ενδοφακο, μια επέμβαση μικρής διάρκειας περίπου 15 λεπτών με παραμονή περίπου 2 ωρών στο νοσοκομείο.
