Αποτελει μια απο τις πιο συχνες παθησεις των οστων.εμφανιζεται  συχνοτερα στις γυναικες μετα την εμμηνοπαυση.ουσιαστικα ειναι μια διαταραχη στην αρχιτεκτονικη της οστικης δομης,αποτελεσμα της μειωμενης οστικης μαζας  στην οποια αποδιδεται η μειωμενη αντοχη των οστων και ως συνεπεια τα συχνα καταγματα.

 

Ως κυριες αιτιες εμφανιζονται η πρωτοπαθης (μετα την εμμηνοπαυση λογω ηλικιας και μειωσης των οιστρογονων) και η δευτεροπαθης ως αποτελεσμα αλλων καταστασεων και παθησεων(αυτοανοσα νοσηματα,φαρμακευτικη αγωγη κ.α.)

Παραγοντες κινδυνου εμφανισης –εχουν ταυτοποιηθει  και ενοχοποιηθει  γενετικοι,κληρονομικοτητα,ηλικια,φυλο,συνοδα νοσηματα,φαρμακα,ελλειψη βιταμινων και οργανικων στοιχειων,ελλειψη σωματικης ασκησης,καπνισμα,κοπωση,καταπονηση.

Συχνοτερα συμπτωματα—συνηθως εξελισεται η νοσος χωρις να εμφανιζει κανενα συμπτωμα.υποψιες θετουν οι μυαλγιες,αρθραλγιες,οσταλγιες,δυσκολιες στη βαδιση και την καθημερινοτητα,αδυναμια,κοπωση.

Το συχνοτερο συμπτωμα ειναι το καταγμα,τις περισσοτερες φορες στη σπονδυλικη στηλη,το ισχιο,την πηχεοκαρπικη αρθρωση.

Διαγνωση—παντοτε βασικο ρολο κατεχει η ιατρικη κλινικη εξεταση.περαν αυτοθ η μετρησεις της οστικης μαζας και τις οστικης πυκνοτητος σε συνοχη με τις ακτινογραφιες και τις αξονικες απεικονισεις.

Θεραπεια—στοχος ειναι η επιβραδυνση της εξελιξης της νοσου,η αναπληρωση της οστικης μαζας και η αποφυγη καταγματων.κυριως χρησιμοποιουνται το ασβεστιο και η βιταμινη d.

Προληψη—εμφαση πρεπει να δοθει στις μεθοδους προληψης της οστεοπορωσης.ειναι λοιπον σημαντικο να συμπεριλαμβανεται στη διατροφη το ασβεστιο και η βιταμινη d,να υπαρχει προγραμματισμενη σωματικη ασκηση σε τακτικη βαση,διενεργεια απαραιτητου ορμονικου ελεγχου και ρυθμιση των ορμονων,διακοπη καπνισματος και αλκοολ,διατηρηση κανινικου σωματικου βαρους,αποφυγη μεγαλης καταπονησης,ρυθμιση θεραπειων και ελεγχος ασθενειων που συμβαλλουν στην εμφανιση οστεοπορωσης.

Διευκρινηση –συχνο ερωτημα—οστεοπενια οριζεται ως μια κατασταση μειωμενης οστικης πυκνοτητας,οχι ομως σε βαθμο τοσο μεγαλο που να την ορισει ως οστεοπορωση.