Οριζεται ως η συγκεντρωση υγρου και διαλυτων στο διαμεσο χωρο η και στις κυψελιδες στους πνευμονες.
Ως αιτιες εχουν ενοχοποιηθει διαφοροι παραγοντες δυο μεγαλων κατηγοριων,καρδιογενες και μη καρδιογενες.Το καρδιογενες εχει ως αποτελεσμα την αυξημενη υδροστατικη πιεση ενδοαγγειακα στο πνευμονικο δικτυο με αποτελεσμα την αξαγγειωση υγρου,και μπορει να ειναι αποτοκο διαφορων καρδιολογικων παθησεων οπως στενωση βαλβιδων,μυξωματος,κοιλιακης υπερτροφιας αρ,διατασεως κολπου αρ,μυοκαρδιοπαθειας,εμφραγματος μυοκαρδιου κτλ.
Αιτια μη καρδιογενους πνευμονικου οιδηματος μπορει να αποτελουν η νεφρικη ανεπαρκεια,η υπερφορτωση με υγρα,μεγαλο υψομετρο, οξεια αναπνευστικη δυσχερεια,κακωσεις θωρακα,αλλεργιες κτλ.
Τα συμπτωματα ποικιλλουν και μπορεια να εμφανιστει ως δυσπνοια,ορθοπνοια,βηχας παραγωγικος,αγχος,ριγος,εφιδρωση,δυσφορια,βαρος στο στηθος,ευκολη κοπωση,ταχυκαρδια,ταχυπνοια.
Η διαγνωση θα τεθει με την κλινικη εξεταση ,ακτινογραφια θωρακος,αξονικη θωρακος,ηλεκτροκαρδιογραφημα,υπερηχο καρδιας,αερια αιματος,αιματολογικες εξετασεις.
Ως προς τη θεραπεια βασικο ειναι να διευκολυνθει η αναπνοη με παροχη οξυγονου και φαρμακευτικης αγωγης αποχρεμψης ,βρογχοδιαστολης,διουρητικων,κορτιζονουχων.Απαραιτητο τελος ειναι να αναγνωρισθει γρηγορα το αιτιο και να επιλυθει.
